Tijdens de controleperiode kwamen we hem veel tegen: Amerikaanse vogelkers. In dit item lees je hoe je deze exoot herkent en het beste kunt bestrijden.

Herkenning
Amerikaanse vogelkers is te herkennen aan specifieke kenmerken:

• de schors, het blad en de geur.
• Het is een loofboom met enkelvoudig blad.
• Hij groeit zowel in struik- als in boomvorm.
• De glanzend donkergroene bladeren zijn “gezaagd” en langwerpig van vorm.
• Bloeien doet hij uitbundig met trossen witte bloempjes. De bessen groeien in aren.
• De schors (ook die van de jongste takjes) van de Amerikaanse Vogelkers ruikt (het gehele jaar door!) enigszins naar amandelen.

Voor je gaat bestrijden
Voor je gaat bestrijden moet je weten dat Amerikaanse vogelkers (Prunus sorotina)  en vooral ook het zaad van zonlicht en een losse rulle bodem houdt. Voorkom dus dat deze condities ontstaan. Dat betekent onder andere, dat de bestrijding moet plaatsvinden (en het jaar erop herhaald moet worden), voordat de houtwal wordt afgezet (veel licht). Het rooien van Amerikaanse vogelkers is daarom niet aan te bevelen.

Bestrijding
De Amerikaanse Vogelkers (ook wel bospest genoemd) is rond 1915 ingevoerd vanuit Amerika. De boom groeit snel met een rechte stam die destijds geschikt was om de gangen in de kolenmijnen te onderstutten. Hij wordt zo’n 20 meter hoog. De bladeren van de boom verteren snel en zijn daardoor geschikt om de arme zandgronden vruchtbaarder te maken. Nadat de boom afgezaagd is, loopt de stobbe gemakkelijk weer uit. Door het dichte bladerdek krijgen andere soorten geen kans. De boom verspreidt zich in Nederland echter enorm ten nadele van de inheemse flora als lijsterbes, hazelaar en sporkehout. Onder zijn dichte bladerdek kan geen andere boom kiemen of opgroeien. Hij groeit op bijna elke grond en is resistent tegen vorst, droogte en ziekten. Zou er niets tegen de Amerikaanse vogelkers ondernomen worden, dan dreigt deze dus andere soorten te verdringen en dat slecht voor de biodiversiteit. Bossen, en zeker houtwallen, zijn veel aantrekkelijker voor de fauna, wanneer de variatie groot is en daardoor ook de biodiversiteit. Bovendien geeft een houtwal met een afwisselende inheemse beplanting een fraaier beeld in het landschap. We moeten er dus mee aan de slag, maar hoe?

Bestrijdingsmethoden 

• Afzetten van de bomen in de maanden augustus/september en daarna de zaagsnede insmeren met Roundup. Doordat de sapstroom nog actief is, is de zomer de beste tijd van het jaar voor deze bestrijdingsmethode. Let er daarbij op dat je alle zaagsneden behandelt.
• Ringen van de grotere zaadbomen in de winterperiode: ringen kan met behulp van een kleine beugelzaag. De ring moet ongeveer 15cm breed zijn. Maak twee zaagsneden en verwijder de tussenliggende schors. Daarna de ring insmeren met Roundup. Dit kun je (eventueel verdund) aanbrengen met een kwast. De bomen blijven dus staan en gaan op stam dood.
• Uittrekken van de jonge zaailingen. Deze kunnen er met de hand uitgetrokken worden of eventueel met een kleine schop. Zorg ervoor dat de uitgetrokken zaailingen niet in de losse rulle grond komen te liggen. We willen immers niet dat de zaailingen opnieuw gaan wortelschieten.
• Nieuwe methode, let op: deze methode is nog in de experimentele fase, maar de eerste resultaten lijken goed. Bestrijding met kokend water.
  • Amerikaanse vogelkers bestreden door de stamvoet te overgieten met kokend water waardoor het cambium wordt aangetast. De struiken sterven langzaam af doordat de energietoevoer naar de wortels wordt afgesneden. Omdat het hete water rond de stam in de grond loopt, worden tevens de slapende knopen gedood. Afgezette stobben lopen hierdoor niet meer uit.

TIP: In de wintermaanden is de prunus vaak slecht te herkennen. Hang in de zomer een lintje in de boom zodat je in de winter de boom terug weet te vinden.
Tot slot: het is belangrijk om zuinig om te gaan met bestrijdingsmiddelen in de natuur. Werk dus zorgvuldig.

*Bron: Landschapsfonds Enschede, PDF: Amerikaanse Vogelkers bestrijden.